Afgelopen dagen zijn in Berlijn tienduizenden de straat opgegaan om te protesteren tegen de oorlog in Oekraïne. De leuzen waren “Niet onze Oorlog” en “Doneer Vrede; geen Wapens”. Men wil onderhandelingen en geen wapenleveranties. Dit voorbeeld zal waarschijnlijk, ook op hoger niveau, gevolgd worden.
Duitsland schaart zich bij de landen, die Oekraïne steunen in de strijd tegen
Rusland dat een jaar geleden Oekraïne overrompelde. Oekraïne bood grote weerstand en verwierf de steun van het Westen o.a. door wapenleveranties. De inval kostte het leven van tienduizenden Oekraïners, zowel strijders als burgers. Miljoenen Oekraïners vluchtten voor het geweld. De Russen richtten grote verwoestingen aan, mensenrechten worden grootschalig met voeten getreden en het einde van de strijd is niet in zicht.
De betogingen in Duitsland zijn er op gericht een eind aan de strijd te maken door onderhandelingen. Het ligt niet in de lijn van de verwachting dat Rusland op de schreden zal keren. Over het vervolg van Russisch optreden is niets officieel bekend doch er is geen reden aan te nemen dat Rusland het bij Oekraïne zal laten. Aan Rusland grenzende Europese landen zijn zeer bevreesd dat zij het volgende doelwit vormen van Rusland. Er leeft afschuw om opnieuw door Rusland geknecht te worden.
Er liggen diverse resoluties van de Verenigde Naties, geschraagd door een grote meerderheid van landen, waarin Rusland opgeroepen wordt Oekraïne te verlaten. Rusland legt keer op keer de resoluties naast zich neer.
DE VERGELIJKING MET MÜNCHEN 1938 DRING ZICH OP
Aan de vooravond van Wereldoorlog II toonde Nazi-Duitsland een ongezonde expansiedrift. Er was behoefte, zo werd het genoemd, aan Lebensraum. Het begon in 1935 met de overgang van het Saarland van Frankrijk naar Duitsland. In maart 1938 was de Anschluss van Oostenrijk. Het volgende doelwit was Tsjecho-Slowakije.
In september 1938 vond er in München een c onferentie plaats met het oogmerk Duitsland van verdere agressie af te laten zien. Duitsland eiste, het in Tsjechië gelegen Sudetenland, waar drie miljoen Duitsers woonden, op.
Bij deze conferentie waren Engeland, Duitsland, Italië en Frankrijk aanwezig. Er werd besloten dat Duitsland Sudetenland mocht annexeren maar verder af zou zien van territoriale expansie.
In de ochtend na de conferentie volgde er nog een onderhoud van het Verenigd Koninkrijk. Neville Chamberlain, Britse premier, en Adolf Hitler, bondskanselier, geraken uiteindelijk tot een Brits-Duits niet-aanvalsverdrag. Zij beschouwen de overeenkomst als symbolisch voor de wens van de twee volkeren om nooit weer oorlog met elkaar te beginnen.
Grote vreugde en opluchting viel Chamberlain ten deel bij thuiskomst in Engeland. Een internationale vrede was gegarandeerd – I believe It is peace for our time ….Go home and get a nice quiet sleep.
Wij weten hoe dat verder is gegaan. Een wereldoorlog, inclusief vijf jaar bezetting van Nederland, was ons deel. Terug naar nu. Ik denk dat er met Rusland geen afspraken te maken zijn. Wellicht volgen vredesbesprekingen met Rusland maar de kans op een München 1938 is levensgroot aanwezig. Poetin’s plannen zullen worden doorgezet. De oorlog in Oekraïne moet met de hulp van het Westen worden voortgezet tot Rusland overtuigend verslagen is en als verliezer kan worden beschouwd. Het Poetin regime moet plaats maken voor een regeringsvorm die de wereld welgevallig is.